پارسا وبهاردهقانی،تمام زندگی ما

قهقهه بزن،جیغ بکش،گریه کن،لوس شو،بچگی کن،ولی زود بزرگ نشو تمام هستی ام..... ازته دل بخند به اداهای ما که برای خندانت در می آوریم فقط بزرگ مشو.. عزیزترینم بدان لبخندکودکانه ات میتواند معجزه زندگی دوباره ام باشد،من نه بهشت میخواهم نه آسمان ونه زمین،بهشت من و زمین من وزندگیم، نفس های آرام کودکی توست،هیچ روزی به من تعلق ندارد همه ساعت ها وثانیه های من تویی ومن دست کودکیت را میگیرم تا به فردای انسانیت برسانم که این رسالت من است....فقط بدان عاشقانه میپرستمت بابودن تو معنی عشق را یافتم...ای خدای زیبایی ها ،این معشوقه من را به سلامت به مقصد برسان...(الهی آمین یا رب العالمین)   سفرنامه تابستانی آقا پارسا(13 / 6 / 94 ال...